[FIC MI:RN]Happy BirthDay Benji!(BenjixBrandt)

FIC Mission Impossible:Rouge Nation

Title:Happy BirthDay Benji

Pairing:Benji DunnxWilliam Brandt

rate:PG-15

note: ฟิควันเกิดเบนจี้ค่า ที่จริงเบนจี้เกิดวันที่ประมาณ29.08นะคะ แต่เราช้าไปหน่อย ๕๕๕๕ YY มามึนๆเมาๆหื่นๆสนองนี๊ดสุดโต่งตามเคยค่ะ ฝากด้วยนะคะะะ

.

.

Happy BirthDay Benji

.

นิ้วเรียวเคาะคีบอร์ดติดต่อกันอย่างชำนาญวิชาพิมพ์ดีด ดวงตาลุกลนลุกลิกไปมาอย่างรวดเร็วเป็นเวลานาน ในปากคาบอาหารเสริมสำเร็จรูปแล้วดูดรวดเดียวหมดก่อนจะคายเศษทิ้งไป ตัดภาพไปที่อีกคนข้างๆมองเขาด้วยสายตาเหนื่อยใจแล้วเดินไปเก็บขยะในห้องใส่ถุงดำไว้

แสงแดดทอมาจากหน้าต่างบอกว่าเป็นเวลาเช้าแล้ว นิ้วแกร่งเอื้อมไปเคาะปุ่มเอ็นเตอร์ หน้าต่างโปรแกรมขึ้นตัวหมุนๆบ่งบอกว่ากำลังดาวน์โหลดการทำงาน ท้ายสุดก็ขึ้นคำเล็กๆว่า ส่งงานสำเร็จ

“แบรนด์ท!ตอนนี้กี่โมงแล้ว!!!?”ชายหนวดครึ้มหันไปถามเขา ดวงตาแสดงถึงความอ่อนล้าและดีใจปนกัน ชายอีกคนยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู

“..ยินดีด้วย เบนจี้ ตอนนี้6.02น. ก่อนเดดไลน์4ชม.”แบรนด์ทถอนหายใจอย่างอ่อนล้า เขาเดินไปหยิบเอาเสื้อกั๊กสีดำมาใส่แล้วชายตามองเบนจี้ที่กำลังมองเขาอย่างตื่นเต้นชนิดที่ว่าเก็บอาการไม่อยู่

“ฉันจะไปฉลองวันเกิดกับนาย ตามสัญญา”

“เยส!!!”

.

.

.

.

.

30สิงหาคม วันเกิดเบนจี้ ปีนี้สิริอายุโดยรวม42ปี

เขาปั่นงานล่วงหน้าของงานทั้งเดือนอย่างบ้าคลั่งเพื่อหาเวลามาฉลองวันเกิด ทำไมเขาถึงมาทำงานบริษัทเลือดเย็นนี้ได้หนา เบนจี้คิดแล้วกัดฟันกรอด แต่ก็ช่างมัน เพราะตอนนี้เขาผ่านมาแล้ว และเขากำลังจะมีความสุขกับแบรนด์ท!!!

ค คนที่….แอบชอบ… อ่ะ…

เบนจี้กระชับชุดของเขาแน่น แม้ว่าจะอยู่ในชุดหมวกแก๊บ เสื้อยืด กระเป๋าเป้ กางเกงยีนส์เก่าๆและรองเท้าผ้าใบแต่เขาก็ยังอดตื่นเต้นไม่ได้ ไอ้นี่มันนับเป็นเดทมั้ยนะ เดทใช่มะ!!

เขาเปิดประตูห้องพักออกไป พบแบรนด์ทในชุดเสื้ิอกั๊กใส่ทับเสื้อเชิ้ตสีขาวพับที่ข้อ กางเกงสีดำในรูปแบบที่คุ้นเคย เบนจี้หน้าแดงจนแทบระเบิด แบรนด์ทมองเขาหัวจรดเท้าแล้วหัวเราะ

“แต่งตัวได้สมเป็นนายดีนี่เบนจี้ เอาล่ะ ทำตามตารางนายไปเลย”เขายักไหล่ เบนจี้ยิ้มแล้วเดินนำไปก้าวสองก้าว

“แฮปปี้เบิร์ธเดย์”

“แหะๆๆ ขอบใจน้า ที่ยอมมาด้วย”

“นายทำงานโหมรุ่งโหมค่ำสามวันติดนะเบนจี้ ฉันไม่ใช่คนใจยักษ์อะไรขนาดนั้น..”แบรนด์ทนึกถึงสภาพเบนจี้เมื่อสองสามวันก่อนแล้วเบ้ปาก เบนจี้ยิ้มแห้ย

“ก ก็อยากมาเที่ยวกับนายนี่หว่า”เบนจี้เนียนเดินเข้าไปควงแขนแบรนด์ท คนอายุน้อยกว่ามองเขาเล็กๆหูเขาขึ้นสีเล็กน้อย

“หลังงานเสร็จนี่นายได้นอนสักงีบรึยังเบนจี้”แบรนด์ทเปลี่ยนเรื่อง น้ำเสียงเจือความเป็นห่วงน้อยๆ

“อ๊ะ ลืมไปเลย ฉันมัวแต่ตั้งหน้าตั้งตาจองบัตรดิสนีย์แลนด์”เบนจี้ทำกำปั้นทุบอุ้งมือดังปุ่บ แบรนด์ทมองเขาด้วยสีหน้าตื่นๆ

“หา!นายยังไม่นอน!! ไม่สิ ที่หนักกว่าคือนายจะพาฉันไปดิสนีย์แลนด์!!!?”แบรนด์ทหะนล่อกแล่กมองภาพรอบตัว เด็กน้อยส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวและรถบัสทัศนศึกษา แบรนด์ทตบหน้าผากตัวเองดังฉาด

“ใช่แล้ว! มินนี่เม้าส์รอเราอยู่ ไปกันเหอะแบรนด์ท!!”เบนจี้จ้องมองปราสาทด้วยสายตาตื่นเต้น แล้วควงแขนแบรนด์ทวิ่งเข้าไปราสเด็กน้อย

ก่อนที่จะได้ว่าอะไร เสียงพลุของสวนสนุกก็ดังขึ้นในโสตประสาทของเขาก่อนเสียแล้ว

.

.

.

ตอนนี้มีหูกระต่ายอยู่บนหัวแบรนด์ท

และในมือเขามีซอฟครีมโคนที่สาม ที่ต้องกินช่วยเบนจี้

“ฉันรู้ว่านายชอบมาก แต่กินเยอะขนาดนี้ซอฟครีมจะฆ่านาย”แบรนด์ทเลียมันน้อยๆ หวานบาดลิ้น แต่ก็อร่อยดี

“ฉันจำไม่ได้แล้วว่ากินมันครั้งสุดท้ายตอนไหน อร่อยเป็นบ้า!”แบรนด์ทแอบเห็นเขาน้ำตาไหล บนหัวเบนจี้มีหูมิกกี้เม้าส์ และในมือเขานอกจากซอฟครีมแล้วก็ยังมีลูกโป่งอีกสองสามลูก

“ทำไมเราถึงกินอะไรพวกนี้ก่อนไปเล่นของเล่นประเภทอย่างว่าล่ะเบนจี้”แบรนด์ทถอนหายใจ

“เราเล่นม้าหมุนสักสองรอบให้ย่อยก่อนก็ได้นะ แล้วก็ไปปั่นเป็ดน้ำกัน ส่วนถ้วยชาหมุนนี่ถ้าเล่นตอนนี้ฉันว่าฉันคงอ้วกเป็นรุ้ง”เบนจี้ทำหน้าอี๋แหวะ

“อือฮึ ของเล่นคู่รัก”แบรนด์ทหัวเราะ เขาปาดซอฟต์ครีมที่เปื้อนเคราของเบนจี้ออกเบาๆด้วยผ้าเช็ดหน้า เบนจี้หน้าแดงให้กับคำว่า คู่รัก ของแบรนด์ทก่อนจะกลับไปแทะโคนผงคุกกี้เงียบๆ

“ฉันอยากเล่นพวกโรลเลอร์โคสเตอร์ ไหวมั้ย?”แบรนด์ทมองเขา เบนจีมองอึ้งๆ เขา้ลอบกลืนน้ำลายแต่ก็ยังใจดีสู้เสือ

“ไหวซี่!! เห็นอย่างงี้เบนจี้ก็แข็งแกร่งนะขอบอก!!!” แล้วเขาก็เดินไปต่อแถวโรลเลอร์โคสเตอร์

.

.

เบนจี้ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพวกของเล่นผาดโผนน่าตาน่ารักของดิสนีย์แลนด์จะสร้างดาเมจรุนแรงกับเขาขนาดนี้ เขาแทบอ้วกแตกหลังลงจากโรลเลอร์โคสเตอร์ แล้วแบรนด์ทก็ลากเขาไปต่อที่บันจี้จั๊มป์เอย รถไฟเหาะอีกที่เอย ของเล่นผาดโผนอะไรสักอย่างอีก5-6ชิ้น ปิดท้ายด้วยการหมุนถ้วยน้ำชาด้วยกันอย่างบ้าคลั่ง

“โอเคนะ?”น้ำเย็นๆถูกวางบนถ้าขนหนูที่ปิดตาเขาอยู่ “โทษทีเบนจี้ ฉันเล่นตามใจไปหน่อย”

“เอาน้าแบรนด์ท ฉันเองก็สนุกนะ อ่าาา ฉันอายุ42ปีวันนี้นะ”น้ำเสียงเบนจี้อิดโรยมาก แบรนด์ททิ้งตัวนั่งข้างๆเขา “ขอฉันพักแป๊บนะ..ซักงีบ”

ทั้งสองคนเงียบไป เสียงรอบข้างเริ่มชัดขึ้น แบรนด์ทเท้าคางมองเด็กเล็กรอบๆตัว เขาชำเลืองมองคนแก่กว่าแต่ทำตัวเป็นเด็กกว่ามากเช่นกันข้างๆเขา เบนจี้เริ่มจะกรนออกมา แบรนด์ทยิ้มก่อนจะเลื่อนหัวของเบนจี้มาวางบนตักอย่างเบามือ แล้วหันไปทำเสียงชู่วกับเด็กน้อยที่เล่นกันอยู่บริเวณนั้น เด็กๆทำเสียงชู่วกลับ พวกเธอหัวเราะคิกคัก

เบนจี้ที่ใกล้หลับรู้สึกว่าหน้าเขาร้อนไปหมด

.

.

.

“ต่อไปไปไหนล่ะ”แบรนด์ทกอดอกถาม เขามองนาฬิกาข้อมือ ตอนนี้เวลาใกล้มืดแล้ว น่าจะเหลือเวลาเล่นเครื่องเล่นอีก1ที่ก่อนขบวนพาเหรดเริ่ม เบนจี้หัวเราะหึในลำคอราวกับมีแผนมาก่อน แบรนด์ทเลิกคิ้ว

“ไป บ้านผีสิง กันเถอะ!!”เบนจี้ผู้ได้รับการชาร์จแบตเต็มแล้วตะโกนเสัยงดังแล้วลากแบรนด์ทไปตามทางไปบ้านผีสิงตามสเต็ป แบรนด์ทเบ้ปาก

“ผีเก๊น่ะนะ สวนสนุกของเด็กๆนี่มันจะมีของน่ากลัวได้ยังไง” ก็โรลเลอร์โคสเตอร์ของนายไง เบนจี้คิดอย่างเหนื่อยล้า พวกเขาเดินมาอยู่หน้าบ้านผีสิงเรียบร้อย

“จะสนุกไม่สนุกไม่รู้ล่ะ เล็ทสโก!!”แล้วเบนจี้ก็จูงมือเขาเดินนำเข้าไป

ภายในมืดสนิท มีเสียงเหมือนหนังสยองขวัญเปิดคลอเบาๆแต่ได้ใจ แบรนด์ทบอกตามตรงว่าเขาไม่ถนัดรับมือกับอะไรแบบนี้จริงๆให้ตาย…

รอบข้างเป็นบรรยากาศหลุมฝังศพ มีกระดูกเกลื่อนไปหมด พวกเขาเดินไปเรื่อยๆ “เฮ้ย!!”เบนจี้ร้อง แบรนด์ทกอดหลังเบนจี้แน่น

“อ อะไร…”แบรนด์ทซ่อนตัวเขาอยู่หลังแผ่นหลังผอมของเบนจี้

“ศ ศพมินนี่เม้าส์…. โถถ่ ยัยหนูของฉัน”เบนจี้แสร้งทำหน้าจะร้องไห้ทั้งที่ในใจหัวใจเต้นจนแทบระเบิด แบรนด์ทกอดฉันว่ะ แบรนด์ทกอดอ่ะ แบรนด์ทน่ารักจังว้อยยย

“อย่าทำให้ตกใจสิเฮ้—–!!!!!”แบรนด์ทละออกจากหลังเบนจี้แล้วเดินนำไปสองก้่วก่อนจะเจอมินนี่เมาส์ที่นอนอยู่จับขาหมับ ตากลวงโบ๋มองเขา แบรนด์ทตัวแข็งไปก่อนจะร้องลั่นแล้วโดดไปเกาะเบนจี้ตามเดิม

“อ โอเคนะ–“

“เดินไป! พาฉันออกไปทีให้ตาย!!”

เบนจี้ไม่รู้จะมีความสุขหรืออะไรดี แบรนด์ทตอนนี้แม่งน่ารัก….เป็นบ้า

“นายกลัวเร—–“

“เปล่า!”แบรนด์ทดันหน้าเบนจี้ออกไป เบนจี้มองหงอยๆ แบรนด์ทมองทางมืดๆข้างหน้าด้วยสายตาหวั่นๆ เสียงสยดสยองยังคงดังไม่ขาดสายคลอกับเสียงกรี๊ดกลุ่มผู้เล่นก่อนหน้า ดวงตาสีเขียวลุกลิกอย่างหวาดหวั่นแล้วเหลือบมองกลับมาที่เบนจี้”ฉัน…ไม่ได้กลัว…”

บอกตามตรง เบนจี้เริ่มนึกสนุก

ตอนนี้เบนจี้เดินนำแบรนด์ท เขาเลยเริ่มการแกล้งช่ยข้างหลังด้วยการร้องโวยวายให้แบรนด์ทสะดุ้ง และทุกครั้งที่แบรนด์ทตกใจ เขาจะพุ่งเข้ามากอดเบนจี้….

แบรนด์ทกัดฟันกรอดและแช่งเบนจี้ไปพลาง ส่วนเบนจี้ก็ได้แต่คอยแกล้งอย่างสุขสันต์

“เบนจี้ ให้ตาย ฉันรู้นะว่านายกำลังแกล้งฉั—-อ๊าาาา”แบรนด์ทจับมือเบนจี้แน่น ตรงข้างๆมีหัวกู๊ฟฟี่เด้งมา ทำไมไอ้ของเล่นทำลายความฝันเด็กนี่ถึงมาอยู่ในดิสนีย์แลนด์!!

เบนจี้หัวเราะก๊าก ตรงหน้าอีกสองเลี้ยวจะเป็นทางออก”เปล่าเลยนะแบรนด์ท เปล๊าเปล่า”

มือของพวกเขาจับกันแน่น

“ต่อไปจะไปไหน ฉันนึกว่านายจะไปดูพาเหรดซะอีก”

แบรนด์ทมองเบนจี้ที่ยังจับมือเขาไม่ปล่อยและกำลังจะลากพาพวกเค้าไปที่ไหนสักแห่ง

“ชิงช้าสวรรค์น่ะ.. มันมองพาเหรดจากบนนั้นสวยกว่า เด็กๆที่ขบวนพาเหรดน่ะเยอะแยะจนน่าปวดหัวจะตาย”เบนจี้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาก็ชอบเด็กนะ แต่มีเยอะเกินไปนี่ก็ไม่ไหว

“ฉันชอบนะ เด็กเยอะๆ..”แบรนด์ทก้าวเท้าขึ้นกระเช้า ตามด้วยเบนจี้ กระเช้ากำลังลอยขึ้น

“นายอยากมีลูกมั้ย?”แบรนด์ทสะดุ้งตัวโยนจนหัวชนกระเขงช้าดึงกึง

“โอ โอ๊ยย…. จ จะว่าอยากมั้ยก็อยาก แต่พวกผู้หญิงไม่ค่อยชอบฉันนี่นะ”แบรนด์ทลูบหัวและโอดโอยอย่างเจ็บปวด เบนจี้มองอย่างขบขัน อันที่จริงสาวๆที่สนใจแบรนด์ทก็มีเยอะ แต่เพราะอีธานนี่สิน้า….

“เรอะ แต่คนทำง่นอย่างเราๆคงไม่เหมาะจะมีครอบครัวสักเท่าไหร่อยู่แล้วนี่นะ”เบนจี้มองพาเหรดข้างล่างด้วยแววตาเปี่ยมสุข

“นั่นสิ…. แม้แต่แฟนฉันยังไม่เคยมีเลยหลังทำงานนี่”แบรนด์ทถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขามองไปที่พาเหรดข้างล่างบ้าง เสียงดนตรีสนุกๆดังคลอกับเสียงวี้ดว้ายของเด็กๆ”ถ้าจำไม่ผิด นายเคยคบกับเจน?”

“เฮ้ย เปล่าๆๆๆ แค่แอบปิ๊งน่ะ… แล้วก็อกหัก ไปตามระเบียบ”เบนจี้ทำหน้าจะร้องไห้พลางนึกถึงสาวผิวสีสุดแกร่งคนนั้น แบรนด์ทผิวปากแซวนิดๆ เบนจี้ม้องค้อนใส่เขา แบรนด์ทยักคิ้วกลับ

พวกเขาตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง ดวงดาวถูกแสงจากพาเหรดบดบังแต่ก็ยังเห็นได้ชัดเจนเมื่อขึ้นมาถึงจุดบนสุด ท้องฟ้ามีดวงดาวประดับพร่างพราว แบรนด์ทมองมันแล้วก็แอบยิ้มโดยไม่รู้ตัว เบนจี้มองเขาราวกับต้องมนต์สะกด

“เฮ้ แบรนด์ท”

“อะไร”

เขาประสานตากัน ดวงตาของแบรนด์ทเจือความสงสัย

“ฉัน…จูบนายได้มั้ย”

ดวงตาแบรนด์ทเบิกกว้าง เบนจี้เอื้อมมือไปสัมผัสหน้าเขา เบนจี้โน้มตัวไปข้างหน้า แบรนด์ทขยับตัวจนชิดกับผนังกระเช้า

“ถ้าไม่ตอบ แปลว่าตกลง…ใช่มั้ย”

แบรนด์ทไม่ตอบ

ริมฝีปากบดเบียดกัน แบรนด์ทคิดว่าเคราของเบนจี้ทำเขาจั๊กจี้ หน้าของเขาแดงก่ำ เบนจี้ไม่สอดลิ้นเข้ามาแต่ก็เอาแต่ประทับจูบบนริมฝีปากของเขาแล้วดูดดื่มมันอย่างหื่นกระหาย คนอายุน้อยกว่าเอื้อมมือไปเกาะไหล่ชายร่างผอมตรงหน้า เบนจี้เอื้อมมือไปประคองแก้มอวบไว้

พวกเขาจูบกันเป็นเวลานานท่ามกลางเสียงดนตรีพาเหรด เบนจี้ละออกจากแบรนด์ท ร่างอวบแตะริมฝีปากตัวเองขณะที่หน้าแดงก่ำ เบนจี้หอบหายใจเขาทรุดตัวลงที่นั่งของเขาแล้วปิดหน้าตัวเองแล้วส่งเสียงร้องโอดครวญเพราะเขินอาย แบรนด์ทมองเขา

“ฉัน…ไม่ใช่หนุ่มเวอร์จิ้น…แล้วแท้ๆ… “แบรนด์ทปิดหน้าตัวเองแล้วโอดครวญบ้าง พวกเขาเหลือบมองกัน ต่างคนต่างก็ยังหน้าแดงไม่หาย

“ฉันชอบนาย!”เบนจี้ตัดสินใจพูดก่อน “เป็นแฟนฉันเถอะนะ!!”

แบรนด์ทมองเบนจี้ที่สไลด์ตัวลงคุกเข่าอยู่ตรงหว่างขาของเขาเพราะพื้นที่บนกระเช้ามีน้อยเหลือเกิน แบรนด์ทอธิบายความรู้สึกตอนนี้ไม่ถูก..

“บอกตามตรงนะเบนจี้… ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันมองนายเป็นเพื่อน..”แบรนด์ทวางมือบนไหล่เบนจี้ “ต แต่… ตลอดเวลาที่ผ่านมานับจากปฎิบัติการไร้เงา นายทำตัวดีกับฉัน นาย… ฉันอธิบายไม่ได้ ฉันคิดว่าการอยู่กับนายมันก็ไม่ได้เลวร้าย..อะไร”เบนจี้ลุ้น แบรนด์ทหลบตาแป๋วแหววที่กำลังจ้องมองเขา เขาหน้าร้อนฉ่า

“ฉันไม่คิดว่ามันจะใช่อย่างที่ฉันคิดมั้ย… ฉันคิดว่าฉัน.. ชอบนาย——“

แล้วเบนจี้ก็จูบเขา แน่นอนว่าคราวนี้เขาใช้ลิ้น

◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆

[แถม]

เสียงเสื้อผ้าเสียดสีกันขัดกับเสียงครางกระเส่า ชายร่างอวบพยายามปิดหน้าตัวเอง แต่เบนจี้ก็ดึงมือหนานั่นออก

“หน้านายน่ารักออก”เสียงเขาหอบ แบรนด์ทจิ๊ปากอย่างขัดใจ เขาร้องตัวโยนเมื่อโดนกระแทกเข้ามาอีกที มือหยาบกำผ้าปูที่นอนแน่น ดวงตาสีเขียวสวยน้ำตาคลอเข้ากันดีกับแก้มสีแดงร้อนฉ่า

“อ..อย่า อื๊อ มัน ไม่ไหว ฮ้า!”แบรนด์ทเชิดหน้าขึ้น เท้าเขาจิกผ้าปูที่นอนแน่น รู้สึกได้ถึงน้้ำอุ่นๆถูกฉีดเข้ามาในตัว แบรนด์ทชำเลืองมองอีกคนเคืองๆ

“ท โทษที ฉันเอาออกไม่ทัน.. “เบนจี้กำหัวก่อนจะทิ้งตัวลงนอนตามแบรนด์ท ร่างอวบมุดเข้าผ้าปูที่นอนแล้วโผล่หน้าขึ้นมาพูดกับเขาอย่างเหนื่อยอ่อน

.

“..แฮปปี้เบิร์ธเดย์ ดันน์”

“ถามจริง นี่นายอยากโดนอีกสักยกรึไง ฉันเก็บกดมานา—“

“ฉันบอกเลิกนายได้นะเบนจี้”

♥

[FIC MI:RN]Fluffy Brandt(EthanxBrandt)

Fic Mission Impossible:Rouge Nation

Title:Fluffy Brandt

Pairing:Ethan Hunt x William Brandt

rate:PG-15

Note:ฟิคอีธานแบรนด์ทใสๆกุ๊งกิ๊งค่ะ แต่งเมาๆและสนองนี๊ดโดยเฉพาะ ตัดฉากไปตัดมาฉากมาตามใจอยากมากๆ ๕๕๕๕๕๕๕

         แบบว่าเกิดจากความอยากน้วยคุณแบรนด์ทขึ้นมากระมังคะ… หุ่น พุง ตัวเค้าดูน่าบีบมากๆ ฟลับฟี่ที่สุดอ่ะฮือๆๆๆๆ แต่ครั้นจะให้เบนจี้หรือท่านอลันมาลวนลามก็คงดูไม่เหมาะ สองคนนี้ติดสถานะกำลังจีบและเฟรนด์โซนค่ะ เพราะงั้นก็ต้องเป็นหน้าที่ของอีธานที่ม่อเค้าสำเร็จตั้งแต่ภาค4แร้ว——–

       อืมมม ถ้าอ่านแบบไม่คิดอะไรมากก็คงไม่น่าขัดใจกับการใช้ภาษาเท่าไหร่นะคะ ฮอล555 ขอบคุณที่ผ่านมาค่ะ ヽ(*≧ω≦)ﾉ

.

.

.

Fluffy Brandt

“ดูอ้วนขึ้นหน่อยนึงรึเปล่า แบรนด์ท”

ชายหนุ่มหยุดมือ ตาสีเขียวสวยตวัดมองคนอายุเยอะกว่าข้างหน้าด้วยสายตางงงวย อีธานหัวเราะให้กับท่าทางนั้น มือหยาบเลื่อนไปแตะแก้มคนตรงหน้าก่อนจะหยิกเล็กๆ

“โอ๊ย!” แบรนด์ทร้อง

“ดูซิ แก้มยืดได้ตั้งขนาดนี้แล้วนะแบรนด์ท 6เดือนที่ชั้นไม่อยู่ไปทำอะไรมาเนี่ย”อีธานหัวเราะในลำคอคั่กๆ แบรนด์ทมองค้อนใส่เขา มือหนาเอื้อมไปหยิบพิซซ่าที่ซื้อมากินฉลองเนื่องในโอกาส’อีธานกลับมาประจำงานเป็นปกติ’ด้วยกันสองคนกับอีธานที่ห้องพัก เขากัดเข้าไปคำใหญ่แล้วเคี้ยวตุ้ย อีธานเลยเปลี่ยนจากหยิกมาจิ้มแก้มเขาแทน

“อะไออีกอะ”แบรนด์ทถาม เสียงเค้าอู้อี้

“เหมือนแฮมสเตอร์ตัวใหญ่เลยน้า”อีธานยังคงจิ้มอยู่ เขาจิ้มย้ำๆแล้ววนนิ้วเล่น แบรนด์ทปัดมือเขาออก

“กินไปซะไป ถ้าว่าฉันอ้วนนักก็ช่วยกินให้หมดได้มั้ย”เขายกเบียร์กระป๋องขึ้นซด ตามองไปที่ฟุตบอลคู่อะไรสักอย่างที่ฉายอยู่บนทีวีเครื่องสวยของอีธาน คิ้วขมวดกันเป็นปมแน่นเพราะนึกฉุนกับคำว่า อ้วน ของอีกคน

“อ๊ะ คราวนี้เป็นหมาปั๊ก คิ้วขมวดอยู่ตลอดเลยน้า~ น่ารักขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยแบรนด์ท~”แบรนด์ทคิดว่าอีธานกำลังพูดด้วยเสียงอ้อแอ้ คนอายุเยอะกว่าเดินมาใกล้แล้วกอดเขาจากด้านหลัง วางศรีษะไว้บนหัวของอีกคนแล้วไถไปมาน้อยๆ แบรนด์ทนึกอยากต่อยเขาจนคว่ำไปซะเดี๋ยวนี้ชะมัด..

“นายเมาเหรออีธาน นี่เบียร์นะให้ตาย”เสียงหัวเราะดังขึ้นที่ข้างหูพร้อมกลิ่นลมหายใจเหม็นๆเหมือนพวกขี้เหล้า

“เปล่าน้า~เปล่า ฉันแอบเอาวอดก้าแรงๆที่ซุกไว้มากินตอนที่นายไปเอาพิซซ่าน่ะ”อีธานยังคงหัวเราะคั่กๆ แบรนด์ทตบหัวอีธานไปฉาด

“นายไม่ใช่พวกคออ่อนนะว้อยอีธาน—-เฮ้ย จับอะไ–!!!”มือหยาบเลื่อนไปส่วนเหนือหัวเข็มขัด นิ้วทั้งห้าตบไปที่หน้าท้องป่องๆของแบรนด์ทดังป้าบ

“อาฮะ ฉันไม่ได้เมา แค่อยากหาข้ออ้างงุ้งงิ้งๆในการเข้าหานายน่ะ”อีธานหัวเราะแล้วโคลงหัวไปมา แบรนด์ทอยากต่อยเขา.. “แต่นายอ้วนจริงๆนะแบรนด์ท ดูซิ พุงป่องขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่หืม? แล้วยังกินเบียร์อีกดูซิ”มือหยาบคลึงหน้าท้องไปมาด้วยสองมือ แบรนด์ทดิ้นไปมาแต่อีธานแข็งแรงกว่าเขามาก

“ไอ้ อีธาน ปล่อยฉันนะ!!”แบรนด์ทหน้าแดง อีธานร้องหึในลำคอน้อยๆอย่างอารมณ์ดี

“อันที่จริงมีวิธีลดน้ำหนักด้วยการมีเซ็กส์ด้วยนะแบรนด์ท ถึงเราไม่ได้เป็นอะไรกันแต่ถ้านายสนฉันก็—-“

ในที่สุดแบรนด์ทก็ต่อยอีธานไปจริงๆ

.

.

.

.

.

“นายไปทำอะไรแบรนด์ทฮะอีธาน”เบรจี้กระซิบถามเพื่อนรักที่กำลังนั่งจิบกาแฟข้างๆ วันรนี้เป็นวันว่างของพวกเขา เข่เลยตกลงกันมานั่งเล่นในหน่วยIMF เบนจี้กับเขากำลังเล่นเกมแฟมิค่อนด้วยกัน ส่วนแบรนด์ท..

“ท่านครับ ต้องให้ผมบอกอีกกี่ครั้งว่าอย่าโดดงานเอกสารมาหาผม”แบรนด์ทนวดขมับสองข้างพลางพูดน้ำเสียงซีเรียส ท่านรมต.หรืออลันดันกล่องMR.donutมาข้างหน้า โดยไม่ลืมยื่นเอสเปรซโซ่ให้เขา แบรนด์ทถอนหายใจเฮือกใหญ่

“ฉันยังไม่ได้ทานข้าวเช้า กินเป็นเพื่อนได้มั้ยคุณแบรนด์ท”ชายมีอายุยิ้มมุมปากเล็กๆ”เอ้า ชิ้นนี้ราดไอซ์ซิ่ง”เขายื่นให้ชายหนุ่มอายุน้อยกว่า แบรนด์ทรับมาแล้วกัดไปคำ

“ชอบมั้ย?”อลันจิบกาแฟดำกลบอาการประหม่า

“….อันที่จริง ของหวานที่ผมชอบที่สุดคือคุ้กกี้ช๊อกโกแลตชิพ”แบรนด์ทกินหมดชิ้นแล้วหยิบโดนัทสตอเบอรี่กินต่อเป็นชิ้นที่สอง อลันยิ้มแล้วชวนเขาพูดต่อ

ตัดภาพมาที่เบนจี้และอีธานที่ไม่ถูกชักชวนเข้าไปกนมื้อเช้าแสนหวานแม้แต่น้อย ซึ่งพวกเขาไม่ได้น้อยใจแต่ประหลาดใจซะมากกว่า

“ปกติแบรนด์ทไม่ได้นั่งกินโดนัทกับอลัน?”อีธานชงถามเบนจี้ เขาแพ้เกมส์วางแผนกับอีธานเป็นรอบที่33

“อ่า เปล่า ที่แปลกไปคือแบรนด์ทไม่ยอมมานั่งเล่นเกมส์กับเราต่างหากล่ะเฟ้ยยย ไปนั่งดูเอกสารตรงโต๊ะจนโดนไอ้งั่งอลันชวนกินมื้อเช้าด้วยจนได้”เบนจี้กำหมัดแน่น เขาชูจอยเกมอีกอันออกจากกระเป๋า”ฉันเอาจอยมาตั้ง3อันเลยนะให้ตายย”เขาร้องงอแง อีธานจ้องคนสองคนตรงหน้าเงียบๆ พลางนึกในใจ

.

เพราะอย่างงี้ถึงได้พุงโผล่ไงแบรนด์ท

.

อีธานยิ้ม ในหัวนึกอะไรสักอย่างแล้วหัวเราะคั่กๆ

“..เป็นอะไรไปอีธาน นายตอนนี้แม่งน่ากลัว”เบนจี้เปลี่ยนไปเล่นเกมมาริโอ้แทน เขาเป็นลุยจิ อีธานเป็นมาริโอ้

“อืมม.. ตลอด6เดือนที่ชั้นไม่อยู่ แบรนด์ทสนิทกับหมอนั่นมากมั้ย”อีธานโดดเก็บเห็ด เบนจี้มองเพื่อนตัวเองที่เปิดประเด็นเรื่องนี้อย่างงงๆ แต่เขาก็ตอบ

“สนิทมากเลยล่ะ แต่ก็แค่ทางกายนะ แบรนด์ทออกจะไม่ค่อยกินเส้นกับหมอนั่นเท่าไหร่แต่หลังเหตุการณ์ไอ้โซโลมอนนั่นก็ดูจะเปิดใจมากขึ้น อลันยิ้มหน้าบานใหญ่ตอนแบรนด์ทเรียกหมอนั่นว่าท่านนายกรัฐมนตรี”เบนจี้ยักใหญ่ เขาโดดเก็บเหรียญแล้วไปเก็บเห็ดมั่ง ยังอยู่ด่านเริ่มต้นแต่มอนสเตอร์นี่น่ารำคาญตรงต้องโดดเหยียบหัวนี่ล่ะน้า

“ทางกาย?”อีธานเลิกคิ้ว เขากำลังช่วยเบนจี้ฆ่ามอนสเตอร์สลับกับมองไปทางแบรนด์ทเป็นระยะ

“อาฮะ อลันดูจะชอบตอแยแบรนด์ท เพราะต้องคะยั้นคะยอให้หมอนั่นบอกเรื่องนายด้วยล่ะนะ แต่การซื้อของกินมาให้เนี่ยเป็นการหว่านล้อมที่น่ากลัวจริง ถ้าให้เลือกระหว่างนายกับพิซซ่าขอบชีสพร้อมแมคชุดใหญ่ ฉันเต็มใจบอกเรื่องนายนะ แต่ไอ้งั่งนั่นดันใช้เครื่องจับโกหกแทน งั่งเอ๊ย”เบนจี้พล่ามยาว พล่ามพล่ามพล่าม ตอนนี้กำลังเข้าด่านลาวา ทั้งท่อและลูกไฟผุดเต็มไปหมด

“ฉันดีใจจริงเพื่อนรัก อืม.. งั้นฉันก็หาเหตุผลได้แล้วล่ะว่าทำไมแบรนด์ทถึงอ้วนขึ้นขนาดนี้”อีธานโดดขึินๆลงๆท่อเล่น เบนจี้มองค้อนเขา เขาเลยกลับมาช่วยเหยียบหัวมอนสเตอร์ต่อ

“ห้ะ อ้วนขึ้น?หุ่นแบรนด์ทก็ดูป้อมๆอย่างนั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”เบนจี้ลอบมองแบรนด์ทมั่ง แบรนด์ทเลียนิ้วเปื้อนไอซ์ซิ่งของตัวเองน้อยๆ โอ้ให้ตาย น่ารักจัง

อีธานแค่นหัวเราะคั่ก”ใช่ ตัวป้อมๆ หน้าท้องแน่นขึ้น แก้มบวมขึ้น 6เดือนก่อนเขาดูฟิตๆนะกล้ามเนื้อแน่น แต่ตอนนี้ก็โอเคดีนะกอดแล้วนุ่มนิ่ม”ลุยจิพลาดท่าโดดลงลาวาตาย อีธานเงยหน้าขึ้นไปเจอเบนจี้ถลึงตามองเขา แก้มเขาแดงเถือกลามไปถึงหู อีธานเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม

“นาย…กอดแบรนด์ทเรอะ!”เบนจี้ทิ้งจอยในมือ เขาอยากลงไปนอนทุบพื้นปึงปังๆซะเดี๋ยวนี้ “ช ชั้นน่ะนะ ชั้นน่ะ…ถึงเป็นเพื่อนกันแต่แค่จับมือฉันยังเขินเลยนะให้ตาย!!”

“นายกับชั้นก็เคยจับมือกันนิ?”

“ก็นายไม่ใช่แบรนด์ทนี่หว่า!!!”เบนจี้ตะโกนไปอย่างเผลอตัว ก่อนจะเอามืออุดปากตัวเองหลังรู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป เขาเงยหน้ามองอีธาน อีธานยิ้มให้เขา

.

รอยยิ้ม…ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน…

.

.

.

.

.

“ทำอะไรอยู่น่ะเบนจี้”เบนจี้กำลังจะหันไปตอบ และเขาก็จะหัวใจวายเมื่อเห็นหน้าแบรนด์ทยื่นเข้ามาใกล้เกินเหตุ เบนจี้ดันหน้าเขาออกไปอย่างเขินอาย

“ใกล้ไปๆๆๆๆๆ”แบรนด์ทถอยหลังออกมาอย่างงงงวย”ฉัน..อ อ่า เล่นเกมอยู่ เซิร์ฟเกาหลีไอเท็มเยอะดี แหะๆๆ”เบนจี้หน้าแดงแปร๊ดขณะพูด แบรนด์ทเลิกคิ้วเชิงถามว่าเป็นอะไรของนาย

“โดนอีธานว่าอะไรเข้าไปล่ะหืม”เบนจี้สะดุ้งเฮือก แบรนด์ทกลั้วหัวเราะน้อยๆ

“ป ป๊าว แค่ถามไถ่เกี่ยวกบช่วง6เดือนที่หมอนั่นไม่อยู่เฉยๆอ่ะ”เบนจี้ถดตัวไปอีกด้านเมื่อแบรนด์ทนั่งลงข้างตัวเขา ชายคนข้างๆถอนหายใจ

“เป็นอะไรไปฮะเบนจี้ อีธานรู้เรื่องคืนที่นายพาฉันไปแฮงค์เอาท์แล้วรึไง”

เบนจี้แพ้ในชั่วพริบตา

เขาหันไปมองแบรนด์ท รู้สึกว่าเหงื่อแตกพลั่ก แบรนด์ทกอดอกแก้มเขาป่องน้อยๆ ซึ่งน่ารักไม่หยอก

“ฮ เฮ้ย ยังไม่ถึงขนาดนั้น!ฉันก็แค่ดันไปบอกหมอนั่นว่าฉัน…..ฉ ฉัน…”เบนจี้เอามือแนบหน้าแน่น เขาหน้าแดงเถือก

“นาย? ทำไมล่ะหืม?”แบรนด์ทกอดอก เอียงคอมองเขา บ้าชิบ น่ารักเกินไปแล้วโว้ยยยย เบนจี้กรีดร้องกับตัวเอง

“ฉัน…ฉันคิดว่า…กับนายแล้ว ฉันช—-“

“เฮ้พวก ใครเอาเบอร์เกอร์มั่ง”

“ฉันชอบเบอร์เกอร์คิงที่กินกับนายตอนที่อีธานหายตัวไปมากๆเลยล่ะแบรนด์ท!นั่นร้านอะไรนะ!!?”

“รายละเอียดมันต้องยิบย่อยขนาดนั้นเลยเหรอเบนจี้.. เอ แมคล่ะมั้ง”แบรนด์ทยักไหล่ เขามองไปที่ประตูเห็นคนเข้ามาใหม่แล้วเบ้หน้าใส่ อีธานหอบเบอร์เกอร์เข้ามาอย่างพะรุงพะรังแล้วหัวเราะเมื่อเห็นแบรนด์ททำหน้าเช่นนั้นใส่เขา

“อ้า ใช่..แมค แมคสินะ แฮปปี้มีล จงเจริญ!”เบนจี้คิดว่าเขาตอนนี้คงจะน้ำตาไหลถ้าบนหน้าจอไม่ขึ้นว่าดรอปของได้ใหม่

“เลิกงอนชั้นรึยังล่ะพ่อแฮมสเตอร์ยักษ์? เอ้าๆ เบอร์เกอร์จ้า”อีธานพูดแหย่แบรนด์ท คนอ่อนกว่าชักสีหน้ารังเกียจกับชื่อใหม่สุดๆ

“ฉันเกลียดชื่อนั้น อีธาน”เขากัดแฮมเบอร์เกอร์เข้าไปคำใหญ่แล้วเคี้ยวตุ้ย เบนจี้กับอีธานได้ลงมติเป็นเอกฉันท์ในใจพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายแล้วว่าเวลาที่แบรนด์ทกินอะไรแล้วอมไว้ข้างแก้ม เวลานั้นแบรนด์ทจะน่ารักที่สุด

“ฉันชอบเวลานายขมวดคิ้วนะ เหมือนหมาปั๊ก”อีธานยัดเฟรนซ์ฟรายซ์เข้าปาก

“ฉันเกลียดนาย”

“ฉันชอบนาย”มือหนาเอื้อมมาปาดซอสมายองเนสที่ข้างแก้มของแบรนด์ทออกแล้วเอาไปดูดเบาๆ “โดยเฉพาะแก้มนิ่มๆนั่นแล้วใหญ่ อย่างอนฉันเลยน่าแบรนด์ท~นี่ของง้อนะ”เขาเลื่อนบางสิ่งออกมา

โหลคุกกี้ช๊อคโกแลตชิพ

“นายบอกว่าฉันอ้วน แต่นายก็ยังคงหาของกินมาง้อฉัน บางทีนายก็ทำอะไรย้อนแย้งนะให้ตาย”แบรนด์ทเท้าคางมองอีธานที่กำลังมองเขากลับเช่นกัน ส่วนเบนจี้ก็สำราญไปกับการกราดกระสุนใส่ฝ่ายตรงข้ามโดยมีเสบียงเป็นแฮปปี้มีล แม้ว่าในใจเขากำลังจะตายก็ตาม

“นายอ้วน แต่ฉันบอกเมื่อไหร่ล่ะ ว่าไม่ชอบคนอ้วน?”มือหยาบเอื้อมมาอีกครั้ง เขาไล้แก้มของแบรนด์ทเบาๆ”อีกอย่างนะ วิธีการลดน้ำหนักโดยการเผาผลาญแคลลอรี่จากการมีเซ็กส์เนี่ย——“

“ลองพูดออกมาสิ ฉันจะเอาโหลนี่ทุบหัวนาย”แบรนด์ทถือโหลคุกกี้ด้วยสองมือ อีธานยกสองมือยอมแพ้

“สรุปแล้วที่งอนฉันเนี่ยเพราะว่าฉันบอกว่าอ้วนขึ้นน่ะเหรอ?”

“เปล่า….สักหน่อย”แบรนด์ทอุบอิบ อีธานโคลงหัวไปมาก่อนจะหันไปเล่นco-opกับเบนจี้ แบรนด์ทมองเขาแล้วลองหยิกหน้าท้องตัวเองหน่อยๆ

….ก็ไม่ได้อ้วนขึ้นขนาดนั้นสักหน่อย ไอ้บ้าอีธาน

TBC?

✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ✿ฺ

[FIC MI:RN] That Night (BenjixBrandt)

FIC Mission  Impossible:Rouge Nation

Title : That Night

Pairing: Benji Dunn x William Brandt

Rate: PG-15 (wait..wat…)

Note: ก ก็นั่นแหละค่ะ…. /หลบตา รู้ตัวอีกทีมันก็เกิดขึ้นแล้ว ว้ากกกกก55555/น้ำตาซึม

          จากที่เม้าท์กับพี่เอส คู่นี้มันFluffyจริงๆนั่นแหละค่ะ ไซม่อนก็หล่อน่ารัก คุณเจเรมี่ก็น่ารัก..อ่าห…/ขอละไว้เนื่องจากทุกคนที่ตามทวิตคงรู้หมดแล้วว่าต้องการสื่ออัลไร๕๕๕๕๕๕๕๕

          พอลองแต่งก็รู้สึกว่า อืม เมะอย่างไซม่อนนี่มันอร่อยจังนะคะ…./น้ำลายสอ เพิ่งเคยลองแต่งเมะที่เด๋อๆด๋าๆมากขนาดนี้ สนุกมากเลยค่ะ! คู่ชู้นี่ดีจังนะคะ!!!—-

          ไหนๆก็ไหนๆละ ขอเมาท์MI6เลยดีกว่าค่ะ 5555 โอยยย หมั่นอีธานม๊ากกกกกก 😂 หมั่นมากจนนึกพล๊อตEBไม่ออก ระเห็จมาแต่งBBจนได้ ๕๕๕๕๕ หมั่นมากอ่ะแก โห่ย ทิ้งแบรนด์ทละหายไปครึ่งปี กลับมาก็ติดหญิง ฮึ่มมมมม/แฟนเกิวต้องใจเย็นนะ… วางพล๊อตมโนลงก่อน

          เลยเกิดนึกขึ้นได้ค่ะว่า นี่ถ้าเบนจี้เกิดเป็นชู้กับแบรนด์ทขึ้นมานี่คงจะสนุกเนาะ…/ภาพกีฬามันส์ๆ กร่ากกกก แล้วยิ่งเบนจี้ก็เด๋อๆไฮเปอร์ๆเกรียนๆ แบรนด์ทก็ดู..ว่ายังไงดี.. อึนๆเคร่งครัด ดื้อบ้าง ทำตัวน่ารักๆแบบไม่รู้ตัวบ่อย(นี่ไม่ได้อวยเล้ย..) ภาพเบนจี้ตามจีบแบรนด์ทแบบเขินๆก็ผุดขึ้นมาในหัวเลยค่ะ บ้าจริงงง มันน่ารักกกก YY//YY

          เอ่ออออ หมดอะไรจะพูดแล้วค่ะ 5555 ขอโทษที่พรั่นยาวขนาดนี้.. อ่านให้สนุกนะคะะ

          ปล.บอกตามตรงว่าอยากต่ออีกนะคะ ถ้ามีโอกาสคงได้พบกันอีก ฮรอล

That Night

.
.

แบรนด์ทจำได้แค่ว่าเขาเมามาก

.

วันนี้เบนจี้เสร็จงานแล้ว การสืบสวนสัปดาห์นี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี แต่เบนจี้ก็ยังคงบ่นแบบไม่สบอารมณ์อยู่ดี

‘ไอ้บ้าอีธานหายหัวไปจะ2เดือนแล้วนะให้ตาย แล้วฉันก็ให้คำให้การณ์ซ้ำๆซากๆเดิมๆนี่มาจะ2เดือนแล้ว!!!’เขาทุบคีบอร์ดบนโต๊ะดังปึงปัง แบรนด์ทอุดหูทั้งสองข้างเอาไว้เพราะเสียงของหมอนี่ตอนนี้ชวนปวดประสาทสิ้นดี

‘สอง เดือน แล้วนะแบรนด์ท ให้ตาย หมอนั่นหายหัวไป2เดือนแล้ว!!!’เบนจี้ทึ้งหัวตัวเอง แบรนด์ทถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาวางมือบนไหล่ทั้งสองข้างของเบนจี้แล้วบีบให้น้อยๆ

‘ฉันเองก็ใช่ว่าจะชอบสถานภาพของฉันตอนนี้เท่าไหร่นักหรอกนะให้ตาย ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีต่อไปเหอะน่า  ‘มือหยาบของเขาบีบไหล่ผอมๆของเบนจี้ต่อไป หมอนี่ชักจะผอมเกินไปแล้ว เขาคิดไปพลาง

‘ฉันอยากระบายอารมณ์ แนะนำหนทางให้ฉันทีสิแบรนด์ท’เบนจี้พิงเก้าอี้อย่างเหนื่อยล้า

‘เล่นเกมส์?พวกDOTA LOL HON PB ที่นายแอบเล่นในที่ทำงานยังไม่ช่วยระบายความอัดอั้นของนายได้ดีพออีกเหรอเบนจี้?’เบนจี้จะคิดว่าแบรนด์ทถามเขาด้วยความใสซื่อ

‘ม่ายยยยยยย ม่ายยยยๆๆๆๆๆ ฉันต้องการแอลกอฮอล์!ค็อกเทล เบียร์ เหล้า ไวน์ วอดก้า!! อะไรก็ได้แรงๆสักกรึ๊บที่ทำให้ฉันลืมมันทุกอย่าง!!!’เขาตะโกนออกมาอย่างเหลืออด

แบรนด์ทถอนหายใจ’โอเคพวก โอเค แล้วที่นายมาตะโกนโหวกเหวกกับฉันนี่ก็เพราะ?’

เบนจี้กุมมือเขาหมับ’เพราะนายต้องไปกับฉันไงล่ะ!ไปเมากัน!!!’

.

แล้วเช้านี้แบรนด์ทก็ตื่นมาบนเตียง

มันจะเป็นเรื่องปกติมากกว่านี้และคงไม่ทำให้เขาต้องนั่งปวดหัวอยู่อย่างนี้ถ้าเตียงที่เขาตื่นขึ้นมาไม่มีเบนจี้และอาการสะโพกเคล็ดนี่

เมื่อวานพวกเขาไปบาร์ นั่งมองเบนจี้ซดเหล้าเหมือนอาบ ส่วนเขาจิบอะไรสักอย่างที่เบนจี้สั่งบาร์เทนเดอร์ไปว่าขอแรงๆ แรงระดับที่ว่าเขาหิ้วหมอนี่ไปปล้ำที่ห้องได้ ตอนนั้นเบนจี้กำลังเมาอ้อแอ้พอดี แบรนด์ทอดคิดเล่นๆไม่ได้ว่าเบนจี้จะลวงเขาไปปล้ำก่อนจะรับแก้วมา

.

ซึ่งใครจะรู้ว่าหมอนั่นก็ปล้ำเค้าจริงๆ

.

เบนจี้ขยับตัวร้องอื้ออือในคอ “โอย…ปวดหัว โอ๊ยยย…”เขาพลิกตัวหนีแสงแดดและเสียงนาฬิการ้องเตือนแผ่วๆจากโทรศัพท์ในกางเกงที่นอนกองอยู่ข้างล่าง แบรนด์ทเหลือบมองคนข้างตัว สัมผัสของเคราสากๆที่ทำให้จั๊กจี้ผุดเข้ามาในหัว นั่นทำให้เขาปวดหัวจี๊ดขึ้นมาจากการนึกถึงเรื่องเมื่อคืน แบรนด์ทหน้าแดงแปร๊ด

เขาทั้งสองเปลือยเปล่า มีก็แต่ผ้าห่มสีแปลกๆของเบนจี้คลุมตัวอยู่ เสียงแอร์เครื่องเก่าร้องคลอเบาๆในบรรยากาศยามเช้า ตอนนี้7:23 แบรนด์ทคิดว่าที่เขาตื่นก่อนน่าจะเป็นเพราะเมื่อวานเขาโดนคนข้างๆมอมยา ไม่ใช่กินเหมือนแทบอาบแบบไอ้คนข้างๆ เขาพลิกตัวแล้วกุมหน้าตัวเอง

ทำยังไงดีล่ะ… แอบลงไปแต่งตัวกลับบ้านเงียบๆดีมั้ย… เบนจี้เองก็คงไม่น่าจะตื่นเร็—- ห้วงความคิดของเขาหยุดไปเมื่อร่างสูงข้างๆคว้าเอวเขาไปกอดแนบแผ่นอกเปลือยเปล่า

เคราสากๆของเขาแนบไปกับไหล่แบรนด์ท มันจั๊กจี้เป็นบ้า  แบรนด์ทหายใจผิดจังหวะเมื่อแขนผอมๆกอดรัดเอวเขาแน่น เสียงกรนดังอยู่ที่ข้างหู

มือหยาบที่จับต้องแต่กับคีบอร์ดไปวันๆของเบนจี้เองก็กำลังเลื่อนไปขยำก้นเค้า..

แบรนด์ทรู้สึกว่าเลือดทั้งกายเคลื่อนคัวไปที่ใบหน้า เขาเตะเบนจี้ไปแบบแทบไม่ต้องคิดอะไรเลย

“ว้ากกกก ก เกิดอะไรขึ้น! ไอ้รมต.บ้านั่นริอ่านบึ้มบ้านฉันเร——เฮ้ย!แบรนด์ท!!ไหงนาย…..”เบนจี้ตะโกนเสียงแหลมลั่น เขาผุดตัวขึ้นมานั่งอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อเห็นสภาพเพื่อนสนิทที่กำลังนอนบนเตียงของเขา เบนจี้ก็เงียบไป

“ไม่มีอะไรทั้งนัืนแหละเบนจี้”แบรนด์ทพูดเสียงแหบแห้ง เขาขยี้ผมตัวเองสองสามที”ชั้นก็แค่…ถีบนายตกเตียง โทษที นาย…..จับก้นชั้น…”เขาก้มหน้างุดไปกับหมอนอิง แทบจะม้วนตัวไปกับผ้าห่มเน่าๆของเบนจี้ ทิ้งเบนจี้ไว้กับคำพูดที่ทำให้อ้าปากค้าง

เบนจี้เงียบไป มือกุมหน้าผากพลางนึกถึงเรื่องเมื่อวาน แอร์เก่าๆที่มักจะพังในหน้าร้อนตอนนี้เย็นเยียบจนเสียวกระดูกไขสันหลัง

.

“เบนจี้…เร็ว…”

“อ่า แบรนด์ท ฮ่า…”

“เจ็บ อุ..อื๊อ”

“แบรนด์ท แบรนด์ท บ้าชิบ มันร้อนเป็นบ้า”

“เบนจี้.. เจ็บ..”

“แบรนด์ท แฮ่ก อีกรอบ..ได้มั้ย..”

.

เบนจี้ตบหน้าตัวเองดังผัวะ แบรนด์ทยกหน้าออกจากหมอนมาดูเขา เขาพบเบนจี้หน้าแดงแปร๊ดก่อนที่ชายร่างสูงใจเล็กจะกุลีกุจอมาคุกเข่าและก้มหัวแนบพื้นให้เขา

“ข ขอโทษ! แบรนด์ท ฉันขอโทษ!! ฉันจำได้ว่าฉันเมามาก ล แล้วกลิ่นตัวนายตอนที่นายมาส่งฉันที่บ้านมันทำฉันประสาทเสียไปหมด..มันเย้ายวนเกินไป นายก็รู้ ฉันแห้วกินจากยัยนั่นไปแล้ว ฉันไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงมานานชาติแล้วนะเว้ย”เบนจี้คิดว่ายิ่งพูดเขาก็ยิ่งอดสูตัวเอง แบรนด์ทมองเขาด้วยสายตาตื่นๆเล็กน้อยก่อนที่ทำท่าอึกอักเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง

“ฉันก็ไม่มีอะไรกับผู้หญิงมานานแล้วเหมือนกันเบนจี้..”แบรนด์ทสูดลมหายใจลึกๆแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ตั้งแต่เจออีธาน”

.

เบนจี้รู้สึกเหมือนยืนอยู่ปลายหุบเหวในแอตแลนติก ลมหนาวกรรโชกบดลึกไปในผิวหนัง แล้วเมื่อ่สิ้นเสียงพูดเมื่อครู่ อีธานเพื่อนรักก็ถีบเค้าลงไปในห้วงลึกของหุบเหวที่ไร้จุดสิ้นสุด

.

“บ แบรนด์ท…… นาย….กับอีธาน…?”เสียงเขาแหบแห้งและภายในหัวก็เจ็บจี๊ด

แบรนด์ท์พยักหน้า

“ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน…”เขาย้อนนึกไปถึงแฟนสาวของเพื่อนสนิทที่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวด้วยกัน แต่งงานกัน แต่เธอก็หายไป แล้วนึกถึงภาพที่อีธานอยู่กับแบรนด์ทเมื่อช่วงหลายเดือนที่ผ่านมานี้

“..หลังปฎิบัติการไร้เงา”แบรนด์ทตอบ เขาถอนหายใจอีกครั้ง ลุกจากเตียงอย่างทุลักทุเลไปหยิบเอากางเกงเมื่อคืนมาใส่ กลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้ง

“ห หา นั่นมันก็หลายเดือนก่อนเลยไม่ใช่เหรอ!!? พวกนายกิ๊กกันแต่ฉันไม่รู้เนี่ยนะ!!!”เบนจี้ผุดตัวลุกขึ้น แบรนด์ทปรายตามองเบนจี้ขณะกำลังพยายามใส่กางเกง สะโพกเขาปวดแปล๊บ แต่ก็ยังก้มไปหยิบเสื้อยืดปาไปทางเบนจี้

“ใส่เสื้อซะไป”เบนจี้มองสภาพตัวเองแล้วก้มหน้างุดๆไปแต่งตัวมั่ง”แล้วก็ ใช่ ฉันไม่ได้บอกใครเพราะฉันเองก็ยืนยันไม่ได้หรอกนะว่า… ฉันกับหมอนั่เนราเป็นอะไรกัน มันก็แค่..อารมณ์ชั่ววูบ”แบรนด์ทเกาแก้มเล็กๆ เขาเหลือบมองเบนจี้อีกครั้ง “ก็ เหมือนฉันกับนายตอนนี้ มันคืออารมณ์ชั่ววูบ”

“ร เรอะ….”เบนจี้เกาหลังคอตัวเองพลางหัวเราะแห้ง ตาเหลือบมองหน้าท้อง บั้นท้ายกลมกลึงของคนตรงหน้าแล้วหน้าแดงแปร๊ดเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาทำอะไรลงไปกับมันเมื่อคืน

.

ทั้งสองคนแต่งตัวเงียบๆ แบรนด์ทมองเสื้อเชิ้ตตัวเก่งที่โดนกระชากกระดุมหลุดแทบยกแผงด้วยสายตาไม่ชอบใจ “นายมีเสื้อเชิ้ตอีกมั้ยเบนจี้ ตัวนี้ของชั้นดูท่าจะใช้ไม่ได้แล้ว” เขาหันไปพบเบนจี้ที่ก้มหน้างุดอีกครั้งเหมือนกับจะบอกขอโทษกับสิ่งที่ทำไปเมื่อคืนซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้วยื่นเสื้อเชิ้ตมาให้

แบรนด์ลองใส่แล้วพบว่ามันใหญ่กว่าตัวเขาเล็กน้อย ตาสีสวยกลอกไปมา เขาเดินเข้าห้องน้ำกะจะล้างหน้าแต่ก็พบรอยประปรายเต็มคอ ชายหนุ่มตบหน้าผากดังฉาด

“บ้าเอ๊ย เบนจี้ นายทำคิสมาร์กใส่ฉันทำไมฮะ”แบรนด์ทร้องอย่างอารมณ์เสีย

เบนจี้สะดุ้งโหยง เขาจำไม่ได้สักนิดว่าทำอะไรอย่างนั้นลงไปด้วย เขาจะบ้าตาย เมื่อคืนนี้มันรู้สึกดีเป็นบ้า แต่เขาดันจำอะไรไม่ได้เลย นี่มันโศกนาฏกรรม!!

“โอยยย ชั้นขอโทษแบรนนนนด์ท นายย้อนเวลากลับไปบีบคอตัวชั้นเมื่อวานได้มั้ย ถ้าทำได้ชั้นฝากต่อยมันด้วย ไอ้เลวเบนจี้เอ๊ยยย”เบนจี้ทิ้งตัวลงบนโต๊ะกินข้าวอย่างเหนื่อยอ่อน ตาเหลือกขึ้นมองเพดานกำลังนึกว่าควรทำอย่างไรต่อจากนี้ดี

หัวเขาตอนนี้มันปลอดโปร่ง เขากลายเป็นเบนจี้สุขภาพดีเพราะในที่สุดเขาก็ได้ปลดปล่อยอารมณ์จากการอัดอั้นมานานแสนนาน

แบรนด์ทออกมาจากห้องน้ำแล้ว รอยมากมายบนคอเขาโดนปิดไปบ้างจากการแต่งตัวเต็มยศเตรียมพร้อมไปทำงานของเขา “เฮ้อ อลันคงสงสัยว่าทำไมฉันเข้าทำงานสาย แต่ช่างเหอะ ฉันต้องเลิกคิดมากเรื่องเผลอมีอะไรกับคนรู้จักได้แล้ว บ้าเอ๊ย”ชายหนุ่มเดินไปเปิดสวิตช์เครื่องต้มกาแฟแล้วเดินไปเปิดตู้เย็น เขาปรายตาแว้บนึงก่อนจะหยิบไข่ ขนมปัง เบค่อนออกมา “ข้าวเช้าสไตล์อเมริกัน ล่ะมั้ง ปิ้งขนมปังที ฉันจะทำไข่คนกับทอดเบค่อน”

เบนจี้ไม่รู้ควรจะพูดอะไรดี เขาจึงได้แต่ทำตามที่แบรนด์ทสั่งอย่างมึนงง ภายในหัวเริ่มคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเช่นการนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน..

ปากอวบอิ่ม แก้มก้นแน่นๆ ลมหายใจหอบที่เรียกชื่อเค้า กลิ่นลมหายใจเจือแอลกอฮล์..

สุดท้าย เบนจี้ทึ้งหัวตายเองแล้วโขกกับโต๊ะกินข้าวอย่างแรงไปดังปึ้ง

“เป็นอะไรไปอีกล่ะเบนจี้”แววตาสีเขียวของแบรนด์ทเจือความงุนงง เบนจี้ส่งเสียงอู้อี้ว่าไม่เป็นไร เขากุมหน้าตัวเอง สายตาเหลือบไปมองรอยคิสมาร์กประปรายใต้ชุดสูทก่อนจะคิด

.

สาธุ ขอให้อีธานอย่ากลับมาในเร็ววันนี้เล้ย

(ขอลงรูปปิดท้ายเบาๆ ฮอล)